Praktijkgebieden: Contracten
Deze blog is onderdeel van de serie contractenrecht.
Bij vrijwel elke verkooptransactie geeft een koper aan de verkoper garanties over de zaak die wordt verkocht. Ook vrijwaringen zijn hierbij eerder regel dan uitzondering. Maar wat houden garanties en vrijwaringen eigenlijk in?
Wat precies onder een garantie wordt verstaan, is niet eenduidig. Eén algemene definitie hiervan ontbreekt ook in de wet. Slechts voor de consumentenkoop zijn in artikel 6:230 lid 1, onder k. BW en artikel 7:6a BW bepaalde kenmerken van de garantie opgenomen.
Over het algemeen betreft een garantie de toezegging van de verkoper of andere partij dat een bepaalde gebeurtenis zal plaatsvinden dan wel uitblijven en dat, indien dit niet het geval is, de koper bepaalde rechten kan uitoefenen. Hij kan dan bijvoorbeeld, mits dat niet is uitgesloten, de overeenkomst (deels) ontbinden, de overeenkomst op grond van dwaling vernietigen, de nakoming daarvan vorderen en/of een schadevergoeding eisen.
Een garantie wordt vooral gebruikt om aan een koper een bepaalde mate van comfort te bieden over de zaak die wordt verkocht. Het gaat dan in de regel om meer abstracte risico’s die zich mogelijk op een later moment zullen voordoen. Partijen maken hiervan gezamenlijk een inschatting en spreken af welke risico's na de overdracht verschuiven en welke niet. Hiermee waarderen partijen in feite ook de zaak die wordt verkocht.
Waar een garantie wordt gegeven voor meer abstracte risico’s die zich mogelijk op een later moment zullen voordoen, heeft een vrijwaring juist betrekking op een specifiek geïdentificeerd, voorzienbaar risico waarvan alleen de (hoogte van de) schade nog niet kan worden vastgesteld. Met andere woorden: partijen spreken met behulp van een vrijwaring een risicoverdeling af met betrekking tot bij het aangaan van de overeenkomst bekende feiten en omstandigheden.
Een vrijwaring gaat verder dan een garantie en vormt in beginsel dan ook een groter risico voor diegene die haar afgeeft. Zo heeft een garantie over het algemeen werking gedurende een beperkte periode, terwijl een vrijwaring blijft gelden. Verder wordt een garantie doorgaans gemaximaliseerd op een bepaald bedrag en een vrijwaring niet. Daarnaast hoeft de partij die een beroep doet op een vrijwaringsbepaling in beginsel het causaal verband niet aan te tonen, terwijl dat bij een garantie wel het geval is.
De inhoud van een garantie of vrijwaring dient te worden vastgesteld aan de hand van de Haviltex-maatstaf. Het komt dus aan op de zin die partijen in de gegeven omstandigheden over en weer redelijkerwijs aan een garantie- of vrijwaringsbepaling, mochten toekennen, en op hetgeen zij te dien aanzien redelijkerwijs van elkaar mochten verwachten. Indien een garantie- of vrijwaringsbepaling zorgvuldig is geformuleerd, kan dat problemen voorkomen.
Zou u graag eens vrijblijvend overleggen over een garantie- of vrijwaringsbepaling? Neem gerust contact met ons op. Wij zijn u graag van dienst.
Joram Verstoep is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied contracten.
Door het leggen van conservatoir (derden) beslag worden vermogensbestanddelen van een wederpartij per direct bevroren. Er kan geen overdracht meer plaatsvinden en in bepaalde gevallen kunnen vermogensbestanddelen zelfs elders in bewaring worden gegeven. Deze actie kan druk zetten op de wederpartij waardoor een snelle oplossing kan worden bereikt.
Beslaglegging moet wel altijd worden gevolgd door een bodem of arbitrage procedure, tenzij eerder een buitengerechtelijke oplossing wordt bereikt.
Onterecht leggen van beslag moet worden voorkomen; het kan leiden tot een schadevergoedingsactie.
Wij onderzoeken graag of dit rechtsmiddel in uw situatie tot een spoedige oplossing kan leiden.
Snel een uitspraak nodig van de rechter over een bepaalde urgente situatie? In dat geval is een kort geding een oplossing voor uw situatie. De rechter geeft een voorlopig oordeel waaraan partijen zich al dan niet op straffe van een dwangsom dienen te houden.
Wij denken graag mee over de voor uw situatie passende juridische oplossing.
Dit is in het civiele en bestuurlijke recht de procedure die (al dan niet na hoger beroep) leidt tot een definitieve beslechting van het geschil. Anders dan in een kort geding ligt de nadruk hier veel meer op een schriftelijke uitwisseling van processtukken.
Wij onderzoeken graag of dit de aangewezen procedure is voor uw geschil.
Een partij die zich beroept op de rechtsgevolgen van de door haar gestelde feiten of rechten moet deze bewijzen. Voorafgaand aan iedere gewenste procedure moet derhalve de bewijspositie worden bekeken.
Soms is het bewijs nog niet voldoende in handen van de cliënt. In dat geval is nadere actie gewenst. Te denken valt dan bijvoorbeeld aan het instellen van een (voorlopig) getuigenverhoor of het afdwingen van het verkrijgen van inzage in bepaalde documenten die zich bij de wederpartij bevinden (exhibitieplicht).
Wij zoeken graag met u naar de mogelijkheden om uw bewijsprobleem op te lossen.
Soms ontstaat er in een onderneming een intern geschil tussen aandeelhouders of tussen het bestuur en (enkele) aandeelhouders. Dit kan bijvoorbeeld gaan over de te volgen strategie van de onderneming. In dat geval kan aan de Ondernemingskamer, een speciaal daarvoor geëquipeerde afdeling van het Hof Amsterdam -- bij ons kantoor om de hoek -- een onderzoek naar de gang van zaken binnen de onderneming worden gevraagd. Zo'n onderzoek kan worden voorafgegaan door het vragen van voorlopige voorzieningen, zoals het schorsen van een bestuurder voor de duur van de procedure of het tijdelijk ontnemen van het stemrecht van een aandeelhouder.
Wij denken graag mee over de voor uw situatie passende oplossing.