Strippende en motorrijdende werknemers (2)

In een vorig blog schreef ik over een vonnis van de kantonrechter in Tilburg. Hierin sprak de rechter de ontbinding van de arbeidsovereenkomst van een beveiligingsmedewerker uit, omdat de medewerker in zijn vrije tijd (aspirant-)lid van een vermeend criminele motorclub was. Kort voor deze uitspraak diende een min of meer vergelijkbare zaak voor de kantonrechter in Amsterdam. Dit keer draait het echter niet om een motorrijdende beveiliger, maar om een strippende, althans naaktposerende muziekdocent.

De man in kwestie is al sinds 1983 in dienst van de Muziekschool Amsterdam als docent orgel, keyboard en piano. Volgens zijn cao is hij verplicht zijn werkgever vooraf over nevenfuncties te informeren en is het hem niet toegestaan dergelijke functies uit te oefenen indien ze onverenigbaar zouden zijn met zijn functie van muziekdocent of de zakelijke belangen van de muziekschool. In dit verband had de werknemer eerder aan de muziekschool gemeld dat hij in zijn vrije tijd poseert als model voor herenondergoed. De werkgever had hiertegen nooit bezwaren geuit.

Op 1 november 2012 ontving de muziekschool een anonieme brief met daarin onder meer: “het is een schande dat deze muziekleraar onze kinderen lesgeeft en zichzelf daarnaast min of meer prostitueert”. Een bijgevoegde afdruk van een website met kunstgerelateerde advertenties leerde de werkgever dat de docent adverteerde met de volgende wervende tekst:
“Ook zo genoeg van die “huis-tuin-en-keukenmodellen? Atletisch- gespierde Adonis stript en poseert naakt (indien gewenst erotisch) voor groepen en individuen. No fake? Take Freek! Ruime ervaring met verschillende kunstdisciplines, bedrijfsevenementen, disputen, vrijgezellenparty's, individuele kunstenaars en erotisch poseren. Enige ervaring met artistiek, betaalde naaktfotografie. Alles is bespreekbaar, veel mogelijk. Mij aanraken mag. Betrouwbaar, discreet en ..heet! Wie durft?(..)Freek.”

Enkele dagen later heeft de muziekschool haar docent hiermee geconfronteerd. De leraar bevestigde zijn nevenwerkzaamheden, waarna de school aankondigde hem te schorsen en een onderzoek in te stellen. Kort daarna wordt de docent op staande voet ontslagen. Weliswaar had hij toestemming te poseren voor herenondergoed, maar naakt poseren vond de werkgever van een geheel andere orde en niet toelaatbaar. Zij nam daarbij in aanmerking dat de nevenwerkzaamheden van de docent gevoelig zouden liggen “in het licht van de heersende morele waarden” en dat de instelling zo geschaad zou kunnen worden.

De docent, die zich bereid verklaarde zijn stripactiviteiten te staken, vorderde daarop (kort gezegd) ongedaanmaking van het ontslag. De kantonrechter – overigens in kort geding, tot een bodemprocedure is het voor zover ik weet (nog) niet gekomen – oordeelt dat het argument dat de werkzaamheden gevoelig zouden liggen in de huidige tijdsgeest niet opgaat. Hij wijst de muziekschool erop dat naakt poseren voor volwassenen van een geheel andere orde is dan kindermisbruik, en dat die link onterecht zou zijn. De muziekschool onderkent dit ook. Daarnaast stelt de rechter “dat als we de tijdsgeest zouden benaderen vanuit de hedendaagse televisieprogramma's, reclames, muziekclips e.d. niet valt in te zien dat de model- en stripactiviteiten een probleem vormen om als docent naar behoren te kunnen functioneren”. Hij voegt daaraan toe dat ook het deelnemen aan bijvoorbeeld Gay Pride geen belemmering zou vormen om als docent te werken.

De rechter erkent dat het denkbaar is dat ouders er niet van gediend zouden zijn als de muziekdocent van hun kinderen in zijn vrije tijd als stripper optreedt. Daarvan is echter niet gebleken: er zijn geen klachten over de leraar binnengekomen en er is geen enkele opzegging geweest naar aanleiding van de publiekelijke advertentie. Daar komt nog bij dat de werknemer heeft aangeboden zijn stripactiviteiten te beëindigen en de advertentie ten tijde van het geding al had verwijderd.

De kantonrechter oordeelt dan ook dat zowel het niet-melden van de nevenwerkzaamheden als stripper als het strippen zelf onvoldoende reden zijn voor ontslag op staande voet , mede gezien het langdurige dienstverband van de werknemer. De muziekschool moet de docent weer zijn werk laten doen en het achterstallige salaris alsnog betalen.