Praktijkgebieden: ICT en internetrecht
Zoals u weet is op de site van de Nederlandse publieke omroep (NPO) een “cookiemuur” opgericht. Wie niet bereid is de cookies van de publieke omroep te accepteren krijgt geen toegang tot de site. Daardoor zijn ook populaire onderdelen als “Uitzending gemist” niet toegankelijk. In oktober schreef ik daar al met instemming over. De omroepen vinden het van cruciaal belang, mede vanuit hun publieke taak, dat zij bezoekersstatistieken kunnen bijhouden. Dat gebeurt middels cookies. Bezoekers die deze niet accepteren en tóch de site op zouden kunnen, zouden dus niet worden meegeteld. Daarmee worden de statistieken waardeloos.
Legitiem om acceptatie dus voorwaarde te maken voor het bezoek aan de site, zo leek mij. Mijn site, mijn regels: dat idee. Als ik een mooie site aanbied, mag ik best voorwaarden verbinden aan het bezoeken daarvan. Welnu, het CBP (College Bescherming Persoonsgegevens) denkt er anders over. In een (open) brief aan de Staatssecretaris van Veiligheid en Justitie, de Tweede Kamer en de voorzitter van de NPO, heeft het CBP zich uitgelaten over dit beleid van de publieke omroep.
Het college stelt dat dat de NPO een publieke dienst verleent die essentieel is voor iedereen. Wie langs digitale weg kennis wil nemen van informatie en uitzendingen van de publieke omroepen, heeft geen alternatief dan de website(s) van de NPO. De NPO heeft daarom een “feitelijk situationeel monopolie”. Door toestemming voor cookies in feite af te dwingen “betalen bezoekers feitelijk bij elk bezoek met hun persoonsgegevens. Van in vrijheid gegeven, rechtsgeldige toestemming is daarom geen sprake”, aldus het CBP.
Dat het CBP hier iets over zegt is niet toevallig. Sinds 1 januari is het amendement Van Bommel in werking getreden, dat vooral gericht is op tracking cookies. Dat zijn cookies die gegevens over het surfgedrag van de ontvanger verzamelen “voor commerciële, charitatieve, of ideële doelstellingen”. Dat wordt door het amendement nu expliciet beschouwd als “verwerking van persoonsgegevens” in de zin van de Wet Bescherming Persoonsgegevens en komt daarmee expliciet in het vizier van het CBP. Voor analytisch gebruik bedoelde cookies, zoals deze geplaatst worden door Google Analytics (hetgeen ook door de NPO wordt gebruikt) zijn tracking cookies. Ze brengen (mede) in beeld waar een bezoeker vandaan komt en volgen aldus zijn surfgedrag.
Ik kan me wel vinden in de opvatting van het CBP waar het publieke instellingen betreft. Daar betalen wij allemaal aan mee, die zijn “van ons”, we zouden dus niet nog een keer hoeven “te betalen met onze persoonsgegevens”. Dat laatste vind ik overigens een nogal dramatische omschrijving van het CBP. De persoonsgegevens in kwestie zijn namelijk niet meer dan een IP-adres. Het is nog niet zo gemakkelijk daar een werkelijke persoons-identiteit achter vandaan te peuteren (vraag maar na bij meneer Pessers).
Maar voor niet-publieke sites geldt wat mij betreft nog altijd dat de eigenaar best mag zeggen: no cookie, no entry! De vrije markt vindt hier zijn weg wel.
Door het leggen van conservatoir (derden) beslag worden vermogensbestanddelen van een wederpartij per direct bevroren. Er kan geen overdracht meer plaatsvinden en in bepaalde gevallen kunnen vermogensbestanddelen zelfs elders in bewaring worden gegeven. Deze actie kan druk zetten op de wederpartij waardoor een snelle oplossing kan worden bereikt.
Beslaglegging moet wel altijd worden gevolgd door een bodem of arbitrage procedure, tenzij eerder een buitengerechtelijke oplossing wordt bereikt.
Onterecht leggen van beslag moet worden voorkomen; het kan leiden tot een schadevergoedingsactie.
Wij onderzoeken graag of dit rechtsmiddel in uw situatie tot een spoedige oplossing kan leiden.
Snel een uitspraak nodig van de rechter over een bepaalde urgente situatie? In dat geval is een kort geding een oplossing voor uw situatie. De rechter geeft een voorlopig oordeel waaraan partijen zich al dan niet op straffe van een dwangsom dienen te houden.
Wij denken graag mee over de voor uw situatie passende juridische oplossing.
Dit is in het civiele en bestuurlijke recht de procedure die (al dan niet na hoger beroep) leidt tot een definitieve beslechting van het geschil. Anders dan in een kort geding ligt de nadruk hier veel meer op een schriftelijke uitwisseling van processtukken.
Wij onderzoeken graag of dit de aangewezen procedure is voor uw geschil.
Een partij die zich beroept op de rechtsgevolgen van de door haar gestelde feiten of rechten moet deze bewijzen. Voorafgaand aan iedere gewenste procedure moet derhalve de bewijspositie worden bekeken.
Soms is het bewijs nog niet voldoende in handen van de cliënt. In dat geval is nadere actie gewenst. Te denken valt dan bijvoorbeeld aan het instellen van een (voorlopig) getuigenverhoor of het afdwingen van het verkrijgen van inzage in bepaalde documenten die zich bij de wederpartij bevinden (exhibitieplicht).
Wij zoeken graag met u naar de mogelijkheden om uw bewijsprobleem op te lossen.
Soms ontstaat er in een onderneming een intern geschil tussen aandeelhouders of tussen het bestuur en (enkele) aandeelhouders. Dit kan bijvoorbeeld gaan over de te volgen strategie van de onderneming. In dat geval kan aan de Ondernemingskamer, een speciaal daarvoor geëquipeerde afdeling van het Hof Amsterdam -- bij ons kantoor om de hoek -- een onderzoek naar de gang van zaken binnen de onderneming worden gevraagd. Zo'n onderzoek kan worden voorafgegaan door het vragen van voorlopige voorzieningen, zoals het schorsen van een bestuurder voor de duur van de procedure of het tijdelijk ontnemen van het stemrecht van een aandeelhouder.
Wij denken graag mee over de voor uw situatie passende oplossing.