icon

Is verhuur via Air-BnB een dienst in de zin van de Dienstenrichtlijn?

Een Franse rechter heeft onlangs prejudiciële vragen gesteld aan het Hof van Justitie van de Europese Unie over de werking van de Dienstenrichtlijn ten aanzien van het op onregelmatige basis kortstondig verhuren van een woning aan incidentele klanten.

Wat was er aan de hand? De eigenaar van een eenkamerflat in Parijs, Cali Apartments, was door de Franse officier van justitie gedagvaard wegens het zonder vergunning wijzigen van het gebruik van woonruimten. De officier van justitie vordert de veroordeling van Cali Apartments tot betaling van een geldboete en tot het verplichten van Cali Apartments om het pand voor normale bewoning te gebruiken. De appelrechter oordeelt dat was aangetoond dat Cali Apartments de eenkamerflat zonder voorafgaande vergunning op onregelmatige basis kortstondig verhuurde aan incidentele klanten, hetgeen in strijd is met Franse wetgeving. Cali Apartments komt op tegen deze uitspraak, stellende dat de appelrechter inbreuk heeft gemaakt op het beginsel van voorrang van het Unierecht. Cali Apartments vindt dat de appelrechter had moeten vaststellen of de beperking op het vrij verrichten van diensten wordt gerechtvaardigd door een dwingende reden van algemeen belang en zo ja of het nagestreefde doel niet door een minder beperkende maatregel kan worden bereikt, zoals wordt voorgeschreven door de Dienstenrichtlijn.

De vraag is daarom gerezen of het herhaaldelijk kortstondig tegen betaling verhuren van een gemeubileerde woning – die niet de hoofdverblijfplaats van de verhuurder is – aan incidentele klanten die daar niet hun woonplaats kiezen, onder de Dienstenrichtlijn valt en zo ja, wat de gevolgen daarvan zijn.

Concreet zijn de volgende prejudiciële vragen gesteld. Op de eerste plaats natuurlijk of het herhaaldelijk kortstondig, ook niet-beroepsmatig, onder bezwarende titel verhuren van een gemeubileerde woning – die niet de hoofdverblijfplaats van de verhuurder is – aan incidentele klanten die daar niet hun woonplaats kiezen een dienst is als bedoeld in de Dienstenrichtlijn. Een dienst is elke economische activiteit, anders dan in loondienst, die gewoonlijk tegen vergoeding geschiedt. De reikwijdte van de Dienstenrichtlijn is ruim. Zo is onlangs in het Appingedam-arrest bepaald dat ook detailhandel onder de Dienstenrichtlijn valt.

Bij een bevestigend antwoord rijst de vraag of een nationale regeling ter regulering van verhuur van gemeubileerde toeristenverblijven een vergunningstelsel inhoud of enkel een eis. Een vergunningstelsel is elke procedure die voor een dienstverrichter of afnemer de verplichting inhoudt bij een bevoegde instantie stappen te ondernemen ter verkrijging van een formele of stilzwijgende beslissing over de toegang tot of de uitoefening van een dienstenactiviteit; een eis is elke verplichting, verbodsbepaling, voorwaarde of beperking uit hoofde van de wettelijke en bestuursrechtelijke bepalingen van de lidstaten of voortvloeiend uit de rechtspraak, de administratieve praktijk, de regels van beroepsorden of de collectieve regels van beroepsverenigingen of andere beroepsorganisaties, die deze in het kader van de hun toegekende juridische bevoegdheden hebben vastgesteld. Indien er sprake is van een vergunningstelsel, vormt het door de wetgever daarmee nagestreefde doel dan een dwingende reden van algemeen belang die een nationale maatregel ter beperking van de dienst kan rechtvaardigt en is die maatregel evenredig met het nagestreefde doel?

Voorts is gevraagd of de Dienstenrichtlijn zich tegen een nationale maatregel die de herhaaldelijke, kortstondige verhuur van een gemeubileerde woning aan incidentele klanten die daar niet hun woonplaats kiezen aan een vergunning onderwerpt, verzet alsook of de Dienstenrichtlijn zich verzet tegen een vergunningstelsel waarbij de voorwaarden voor de afgifte van de vergunningen bij besluit na beraadslaging in de gemeenteraad worden vastgesteld. Deze beide vragen moet worden bezien in het licht van de verplichting uit de Dienstenrichtlijn dat vergunningstelsels gebaseerd moeten zijn op criteria die beletten dat de bevoegde instanties hun beoordelingsbevoegdheid op willekeurige wijze uitoefenen. Deze criteria moeten onder meer duidelijk & ondubbelzinnig, objectief en transparant & toegankelijk zijn.

De beantwoording van deze prejudiciele vragen kan van belang zijn voor Nederlandse regelgeving die ziet op incidentele verhuur van woonruimte. Het college van burgemeester en wethouders van Amsterdam heeft bijvoorbeeld op 9 november 2018 bekendgemaakt dat per 1 januari 2020 een vergunningplicht voor Bed & Breakfasts in zal gaan. Wij houden u op de hoogte!

Update: het Hof van Justitie van de EU heeft op 22 september arrest gewezen. Zie onze blog daarover voor een duiding.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Is verhuur via Air-BnB een dienst in de zin van de Dienstenrichtlijn?

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief