Hardnekkige misverstanden over het einde van alimentatie na scheiding

In het onderstaande wil ik een tweetal hardnekkige misverstanden bespreken die wij in onze familierecht praktijk tegenkomen waar het de beëindiging van de alimentatieverplichting betreft. Ik zal daarbij uitgaan van het geval dat de man de alimentatie betaalt en de vrouw die ontvangt.

1. Betalingsverplichting kinder- en partneralimentatie stopt bij faillissement en bij 65 jaar.

Nee, de alimentatieverplichting stopt niet automatisch ingeval van faillissement en ook niet wanneer men met pensioen gaat. De betaler moet zelf actie ondernemen om de alimentatie te verlagen of te stoppen: dus overleggen of een procedure starten.
Eigenlijk kun je er alleen zeker van zijn dat de verplichting stopt bij een hertrouwen van de ontvanger en bij overlijden. In alle andere gevallen – zelfs na de 12-jaar termijn in de wet – is beëindiging niet zeker of is er een kans dat de rechter verlengt.

2. De alimentatieplicht eindigt zodra de vrouw gaat samenwonen.

In de wet staat, dat de alimentatieplicht eindigt zodra de vrouw een huwelijk of geregistreerd partnerschap aangaat en wanneer de vrouw gaat samenwonen alsof zij gehuwd of geregistreerd is. De datum van huwelijk of geregistreerd partnerschap is makkelijk vast te stellen, dus de alimentatiebetaling zal inderdaad zonder probleem per die datum beëindigd kunnen worden.

Samenwonen is echter een andere kwestie. Er ontstaan vaak grote conflicten als de ander gaat samenwonen, maar zij dat blijft ontkennen. Het probleem is dat de ‘samenwoning alsof…’ dan zo ongelooflijk moeilijk is vast te stellen. De man heeft een uitermate lastige bewijsplicht en menige betaler van alimentatie is gestrand in procedures hierover. De rechter is bovendien zeer terughoudend in het beëindigen van de alimentatie op deze grond, omdat de alimentatie in deze gevallen definitief eindigt en niet meer zal herleven na het einde van de samenwoning, tenzij men daarover bij het einde van het huwelijk of het geregistreerd partnerschap in een convenant heel duidelijke afspraken heeft gemaakt.

Opmerkelijk is in dit verband, dat de Hoge Raad in zijn uitspraak van 20 december 2013 heeft bepaald, dat de vrouw recht bleef houden op alimentatie hoewel zij ging samenleven met een gehuwde partner. Zolang haar nieuwe partner gehuwd bleef, gold hun samenwoning niet als ‘samenwonen alsof men gehuwd is’, zelfs niet terwijl het huwelijk van haar nieuwe partner in stand werd gehouden om de alimentatieverplichting te laten voortduren.

Clasien van de Pas – Rutgers van der Loeff is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied column.