icon

Hoe stuit u de verjaring van een vordering op een vof en haar vennoten?

Op 17 juli 2020 oordeelde de Hoge Raad dat een stuitingshandeling gericht tegen een vennootschap onder firma (“vof”) in beginsel ook werkt ten opzichte van de vennoot. De rechtbank had eerder anders geoordeeld. In deze zaak werd er tijdig een stuitingsbrief aan de vof verstuurd, maar was er op dat moment geen afzonderlijke stuitingsbrief aan de individuele vennoten gestuurd. De individuele vennoten deden daarom een beroep op verjaring van de vordering. Dit verweer is gebaseerd op artikel 3:310 lid 1 BW:

Een rechtsvordering tot vergoeding van schade, waar het in deze zaak over ging, verjaart na verloop van vijf jaren na de aanvang van de dag, volgende op die waarop de benadeelde zowel met de schade als de daarvoor aansprakelijke persoon bekend is geworden, en in ieder geval door verloop van twintig jaren na de gebeurtenis waardoor de schade is veroorzaakt.

Niet in geschil is dat de verjaringstermijn ten aanzien van de schadevordering in februari 2002 is gaan lopen en dat deze is voltooid in februari 2007. De vraag die hier voorligt, is of de stuitingsbrief die tijdig (in 2005) aan de vof was gestuurd ook de verjaring van de vordering op de individuele vennoten had gestuit. Zie voor stuiting van verjaring van een vordering ook ons eerdere blog.

De rechtbank wees de vordering van eiser af wegens verjaring en het hof bekrachtigde het vonnis van de rechtbank.

In cassatie haalt de Hoge Raad allereerst zijn overwegingen in bestaande jurisprudentie aan waaruit volgt dat een schuldeiser van een vof zijn vordering zowel geldend maken tegen de vof als tegen iedere vennoot afzonderlijk. Een schuldeiser van een vof heeft aldus jegens iedere vennoot twee samenlopende vorderingsrechten: één jegens de vof, dat verhaalbaar is op het afgescheiden vermogen van de vof, en één jegens de vennoot persoonlijk, dat verhaalbaar is op het privévermogen van de vennoot. Hieruit volgt volgens de Hoge Raad dat de rechtsvorderingen op de vof en op een individuele vennoot elk afzonderlijk verjaren. Voor elke van de rechtsvorderingen moet afzonderlijk worden nagegaan of de verjaring tijdig is gestuit.

De Hoge Raad gaat vervolgens in op de vraag wanneer een schriftelijke mededeling als een stuiting kan worden opgevat. Verwezen wordt naar een arrest van de Hoge Raad uit 2009 en een arrest van de Hoge Raad uit 2016. Bij de beantwoording van de vraag of een schriftelijke mededeling als een stuiting kan worden opgevat, moet niet alleen worden gelet op de tekst van de mededeling maar ook worden gekeken naar de context en andere omstandigheden van het geval. Het komt erop aan of de mededeling een voldoende duidelijke waarschuwing aan de schuldenaar inhoudt dat hij rekening moet houden met de mogelijkheid dat de vordering nog geldend zal worden gemaakt.

Vervolgens overweegt de Hoge Raad dat een verklaring jegens de vof, waaronder een stuitingsverklaring, die de vof bereikt (doordat de verklaring wordt ontvangen hetzij op het kantoor van de vennootschap, hetzij door een van de vertegenwoordigingsbevoegde vennoten) wordt geacht ieder van de vennoten te hebben bereikt (artikel 3:37 lid 3 BW).

Een stuitingsverklaring jegens de vof moet volgens de Hoge Raad in beginsel zo worden uitgelegd dat deze ook als stuitingsverklaring is bedoeld met betrekking tot de vorderingen op de individuele vennoten. In het algemeen is er geen reden om aan te nemen dat een crediteur die door een aan de vof gerichte stuitingsverklaring zijn vordering op de vof handhaaft, daarmee niet tevens zijn daarmee samenlopende vorderingen op de individuele vennoten zou willen handhaven. De individuele vennoten zullen een tot de vof gerichte en door de vof ontvangen stuitingsverklaring dan ook aldus moeten begrijpen dat deze mede ziet op de met de vordering op de vof samenlopende vorderingen jegens ieder van hen persoonlijk. Voor een andere uitleg van die verklaring is slechts plaats op grond van bijzondere omstandigheden. Daarbij valt te denken aan het geval dat de stuitingsverklaring uitdrukkelijk is beperkt tot de vordering op de gezamenlijke vennoten of tot vorderingen op bepaalde vennoten.

De Hoge Raad vernietigt het arrest van het hof en verwijst het voor verdere behandeling en beslissing door naar het Gerechtshof ’s-Hertogenbosch.

In beginsel kan dus worden volstaan met een stuitingsverklaring aan de vof en hoeven de individuele vennoten niet afzonderlijk te worden aangeschreven. Om discussies over bijvoorbeeld de uitleg van de stuitingsverklaring te voorkomen, is het niettemin raadzaam om ook de individuele vennoten aan te schrijven.

Vraag u zich af of een vordering is verjaard of heeft u hulp nodig bij het opstellen van een brief om de verjaring te stuiten? Neem dan gerust contact met ons op.


Eveline Hoekstra is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied contracten.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Hoe stuit u de verjaring van een vordering op een vof en haar vennoten?

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief