UWV aansprakelijk voor schade door verergeren burn-out

Dat een werkgever aansprakelijk kan zijn voor de geleden schade van een werknemer die door zijn werkzaamheden burn-out klachten heeft gekregen is inmiddels bekend. Wij hebben daarover ook al diverse malen geschreven. Dat een Uitvoeringsinstantie aansprakelijk kan zijn voor de schade die een beroepszieke werknemer lijdt is echter nog niet eerder aan de orde geweest.

Toch maakte het Bureau Beroepsziekten FNV onlangs op haar website bekend dat zij het UWV met succes aansprakelijk heeft gesteld voor de schade die een werknemer heeft geleden door burn-outklachten.

Het betrof een man die na een dienstverband van 14 jaar als leidinggevende betrokken raakte bij een bij een kennelijk moeizaam verlopen fusie en zich eind 1998 ziek moest melden met burn-outklachten. Niet een heel ongebruikelijk scenario. Met een goede begeleiding kan een door zo’n oorzaak overspannen geraakte werknemer meestal vrij snel weer aan de slag. Aan die begeleiding, die (toen nog) van de toenmalige uitvoeringsinstantie GUO (inmiddels UWV) diende te komen, schortte het echter flink.

De werknemer werd doorverwezen naar een arbeidsdeskundige, maar daar kon hij pas in april 1999 (!) terecht. De werknemer wilde inmiddels graag weer aan het werk, en de arbeidskundige zegde de man toe hierover “onmiddellijk” contact op te nemen met de werkgever. De arbeidskundige ondernam echter geen actie en herhaalde pogingen van de werknemer om in contact te komen met het UWV strandden op nietszeggende berichtjes als zou men met zijn zaak “bezig zijn”.
Eerst in 2000 vernam de werknemer weer wat van het UWV: een officieel bericht dat hij niet meer in staat zou zijn eigen functie bij zijn werkgever uit te oefenen.

Door de lange onzekerheid én deze naar de mening van de werknemer volledig onjuiste uitkomst, verergerden zijn klachten en is hij (alsnog) volledig arbeidsongeschikt geworden. De man stapte daarop naar de raad van Toezicht Arbeidskundigen. Deze stelde de werknemer in het gelijk en oordeelde dat de arbeidsdeskundige inadequaat had gehandeld en tot de verkeerde conclusie was gekomen.

Het Bureau Beroepsziekten van het FNV heeft daarop, verwijzende naar deze uitspraak van de Raad van Toezicht Arbeidsdeskundigen, het UWV aansprakelijk gesteld voor de geleden schade van de werknemer. Uiteindelijk is een schikking bereikt en een schadevergoeding betaald van meer dan € 300.000,-.

Tegenwoordig is de begeleiding van zieke werknemers veel meer in handen van werkgever en werknemer samen, wat het lastig maakt om deze kwestie te beoordelen. Onwillekeurig vraag je je af waar de werkgever van deze mijnheer in dit alles was? Had nu echt niemand eerder aan de bel kunnen trekken? Ook in 2000 was toch al wel bekend dat een “simpele overspannenheid” niet langer dan een jaar behoort te duren…
Enfin, een herhaling zal zich gezien de sindsdien veranderde omstandigheden niet snel voordoen. Hoe dan ook is het goed om te weten dat het UWV – dat nog steeds een belangrijke rol speelt, bij zieke werknemers, maar nu vooral als beoordelaar van de inspanningen van de werkgever – niet boven het maken van fouten verheven is, en evenmin boven het vergoeden van toegebrachte schade.

Voor werkgevers, die inmiddels grotendeels de rol van de GUO hebben overgenomen, is deze uitspraak wellicht een aansporing niet dezelfde fout te maken. In de huidige situatie was het immers de werkgever geweest die die drie ton had moeten betalen.

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Vragen?