“Akkoord”over maximeren ontslagvergoeding – ontslagstelsel (toch niet) op de schop.

Plotseling was daar het bericht dat er een akkoord was bereikt tussen “de sociale partners”over een onderwerp dat op zijn minst samenhangt met het stelsel van ontslagbescherming dat we in Nederland kennen: de ontslagvergoeding voor werknemers met een hoger inkomen (boven de € 75.000 per jaar) zou worden gemaximeerd op één jaar salaris.

In ruil voor instemming van “de bonden” met die maximering, en loonmatiging, zou het kabinet beloofd hebben het ontslagstelsel (verder) voorlopig met rust te laten.

Onmiddellijk meldde zich een aantal vakbonden met de mededeling dat zij in ieder geval bij die afspraken niet betrokken waren; alleen het FNV zou die afspraken met de werkgevers hebben gemaakt.
Het FNV liet daarop weten het wél eens te zijn met de aftopping van gouden handdrukken, maar géén toezeggingen te hebben gedaan op het punt van loonmatiging.

Dus.
Of er een akkoord is, is maar zeer de vraag, en als er een akkoord is, blijft de vraag wie dat dan gesloten heeft en wat nu eigenlijk de inhoud ervan is. Het poldermodel werpt op dit moment vooral modder op. We zullen het komende najaarsoverleg even af moeten wachten voor meer duidelijkheid.

Als het daar overigens tot een akkoord komt over de maximale hoogte van de beëindigingsvergoedingen, dan zal dat akkoord eerst in wetgeving moeten worden vastgelegd. Hoewel een dergelijke maximering een zekere aantasting zou vormen van de ontslagbescherming voor de categorie goed verdienende werknemers die langer dan (circa) 12 jaar bij de zelfde werkgever werken, lijkt het vooralsnog op zijn zachtst gezegd overtrokken om dit, zoals in sommige commentaren gebeurt, een omverwerping van “het” ontslagstelsel te noemen.

Fleur Costa Baiôa is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.