icon

Huurprijs woonruimte verhogen

Huurverhoging sociale huur

De Nederlandse wettelijke regels voor de verhoging van de huur van sociale woonruimte zijn streng. Zo kan de huurprijs van niet-geliberaliseerde woonruimte per jaar met maximaal het door de minister vast te stellen wettelijk percentage worden verhoogd (in 2019 tussen de 4,1% en 5,6%, afhankelijk van het inkomen van de huurder). De wetgever beoogt op deze manier de sociale huurder te beschermen.

Overigens hebben verschillende coalitiepartijen al langere tijd het voornemen om het verhogen van de huurprijs van sociale huurwoningen in de toekomst versneld mogelijk te maken. Nu een nadere uitwerking van dit voornemen nog steeds op zich laat wachten, is door verhuurders verschillende malen geprobeerd de huurprijzen van sociale woonruimte buiten de nationale regelgeving om te verhogen via een beroep op het Europees recht. Waar eerdere proefprocedures strandden, is de Rechtbank Amsterdam recentelijk tot het oordeel gekomen dat een huurverhoging, ondanks de strikte nationale huurprijsbescherming, gerechtvaardigd kan zijn.

Huurverhoging vrije sector

Bij geliberaliseerde woonruimte (lees: in de vrije sector), heeft een verhuurder in de regel twee mogelijkheden om de huurprijs te verhogen; via een bepaling in de huurovereenkomst of via het aanbieden van een nieuw huurcontract.

Bepaling in de huurovereenkomst

In de meeste huurovereenkomsten, zo ook in de standaard ROZ-modellen, is een bepaling opgenomen die een jaarlijkse huurverhoging mogelijk maakt. Doorgaans wordt gekozen voor de variant waarin de huurprijs mag worden verhoogd met het door het Centraal Bureau voor de Statistiek gepubliceerde consumentenprijsindexcijfer, vermeerderd met het in het huurcontract bepaalde percentage (van doorgaans maximaal 5%).

Nieuw huurcontract

Wanneer een clausule in de huurovereenkomst ontbreekt, resteren er – uitzonderingen daargelaten – weinig andere mogelijkheden dan het aanbieden van een nieuw huurcontract en het met wederzijds goedvinden beëindigen van de huidige huurovereenkomst. Wanneer het enige verschil tussen de huidige overeenkomst en het nieuwe contract echter de (hogere) huurprijs is, zal de gemiddelde huurder niet akkoord gaan met een nieuwe huurovereenkomst en bij het oude willen blijven. In dat geval resteert voor een verhuurder te onderzoeken of er mogelijkheden zijn om de huidige huurovereenkomst gedwongen te beëindigen, zodat daarna alsnog een nieuwe huurovereenkomst kan worden aangegaan.

Middenhuur

Sinds kort kent de ‘vrije’ huursector toch een vorm van regulering. Gemeenten hebben relatief recent namelijk de mogelijkheid gekregen om in bestemmingsplannen naast de categorieën sociale huur, sociale koop en particulier opdrachtgeverschap, ook ‘middenhuur’ als een aparte categorie aan te wijzen. Vervolgens kunnen in een gemeentelijke verordening de regels voor deze middenhuur woningen worden opgenomen. Door in deze verordening (ook) regels met betrekking tot verhoging van de huurprijs op te nemen, zijn gemeenten in staat gesteld om invloed op de huurprijs van deze woningen uit te oefenen, ook al bevinden deze woningen zich in de vrije sector (waar contractsvrijheid het uitgangspunt is).

De gemeente Amsterdam heeft halverwege 2019 de Doelgroepenverordening vastgesteld. De bovengrens voor een middeldure huurwoning is hierbij bepaald op € 1.000,35 (prijspeil 2019). De grenzen worden jaarlijks op 1 januari geïndexeerd.

Vragen over huurverhoging?

Als verhuurder van woonruimte doet u er verstandig aan de mogelijkheden van huurverhoging en/of beëindiging van de huurovereenkomst (vooraf) te laten beoordelen. Neem bij vragen gerust vrijblijvend contact op.


Björn Mulder is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied huurrecht.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
Huurprijs woonruimte verhogen

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief