icon

De snoep wordt duur betaald

Een opmerkelijk bericht op de site van De Telegraaf vandaag: maar liefst acht marechaussees zijn op staande voet ontslagen nadat zij waren betrapt op het stelen van snoep uit een automaat in de koninklijke stallen in Den Haag. Een woordvoerder van de marechausee bevestigt het bericht.

Is ontslag op staande voet opmerkelijk? Ja en nee. Het gegeven dat diefstal tot ontslag leidt zal in principe niet verbazen. In de jurisprudentie is daarover echter wel het nodige te doen geweest, en vooral rond de vraag of elke vorm van diefstal nu zodanig is dat daar ontslag op moet volgen. Er zijn twee voorbeelden die elke advocaat kent: de medewerker van de KLM (uitspraak gepubliceerd in JAR 2001/9) die op staande voet werd ontslagen wegens het leegeten van een geopend pakje pinda’s dat uit een vliegtuig retour kwam, en de medewerker van de Hema die na het feestje voor zijn pensionering – hij stond al met één voet buiten de deur! – op staande voet werd ontslagen en zijn VUT-regeling in rook zag opgaan.

De uitspraak inzake de KLM-medewerker leidde tot het adagium “diefstal is diefstal”, met andere woorden: het maakt niet uit wat je steelt, het is altijd reden tot ontslag op staande voet. KLM voerde een stringent beleid op dat terrein en kreeg dus van de rechter gelijk. Ten aanzien van de medewerker van de Hema onderschreef de Hoge Raad dat toch niet helemaal: een werkgever mag een stringent beleid voeren (en in beginsel dus altijd ontslaan), maar hij moet wel de omstandigheden rond die diefstal afwegen tegen de gevolgen voor de medewerker. In een volgende zaak rond – wederom – diefstal uit een open zakje pinda’s bij diezelfde KLM viel die afweging in het voordeel van de werknemer uit.

Terug naar onze marechaussees – dat zijn (waren) geen gewone werknemers maar ambtenaren en ook nog eens geen gewone ambtenaren, maar militairen met een politiefunctie – voor hen geldt uiteraard een strengere eis waar het gaat om integriteit. Bovendien: diefstal van snoep lijkt onschuldig, maar het blijft diefstal, in dit geval ten koste van de exploitant van de snoepmachine. Bovendien lijk je uit het verhaal te kunnen afleiden dat de acht niet toevallig zijn betrapt bij de eerste keer dat ze het deden. Daarin zit echter nog wel wat (potentieel) venijn, dat wordt onderstreept door een verhaal van de moeder van één van de betrokkenen in De Telegraaf (te weten: dat haar zoon had gehoord dat niemand voor zijn snoep betaalde omdat rammelen aan de machine ook werkte): het is onwaarschijnlijk dat deze acht de enigen waren die het deden, en daarmee dringt de vraag zich op of de leiding hiervan wist zonder in te grijpen. Als dat zo is praat dat het gedrag niet goed, maar zou er wel een grond zijn te stellen dat het strafontslag onevenredig is als op eerder plichtsverzuim (dat is de term bij ambtenaren) geen reactie is gevolgd. Want een stringent beleid mag geoorloofd zijn, je moet dat beleid dan ook wel uitvoeren om je er op te kunnen beroepen.

Ik verwacht niet dat hierover op korte termijn nog gek veel meer nieuws in de pers verschijnt, maar wie weet zien we er iets van terug in de jurisprudentie. Dat zal wel even duren, maar als het gebeurt kom ik er op terug.


Arco Siemons is niet meer werkzaam bij Wieringa Advocaten. Indien u een vraag heeft naar aanleiding van deze blog dan kunt u zich wenden tot onderstaande contactpersoon van het praktijkgebied arbeidsrecht.

Heeft u vragen?

Dit veld is bedoeld voor validatiedoeleinden en moet niet worden gewijzigd.
De snoep wordt duur betaald

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief